Dlaczego nikt mi wcześniej o tym nie powiedział?! cz.3

Jeśli nadal nikt Wam nie powiedział, jak odróżnić poszczególne conditionale, i nie o ich formę gramatyczną tu chodzi, tylko o to kiedy, którego użyć, to postaram się podpowiedzieć w dzisiejszym wpisie. Często możecie przeczytać w różnych opracowaniach, że jeśli jest to warunek rzeczywisty, to pierwszy, jeśli nie, to drugi itd. Kto na maturze ma czas rozmyślać nad ich prawdopodobieństwem?! Prawdopodobnie nikt.

Dlatego najkrócej rzecz ujmując (i w pewnym uproszczeniu oczywiście), kiedy w okresach warunkowych mówimy o:

• przyszłości – używamy pierwszego conditionala
  Jeśli pouczę się jutro, będę miał dzień wolnego. – If I learn tomorrow, I will have a day off.
• teraźniejszości – drugiego
  Gdybym uczył się regularnie, nie spieszyłbym się tak teraz. – If I learnt regularly, I wouldn’t be in such a hurry now.
• przeszłości – trzeciego,
  Gdybym się wcześniej uczył, napisałbym wczorajszy test bardzo dobrze. – If I had learnt before, I would have written yesterday’s test well.
• a kiedy coś jest zawsze prawdziwe – zerowego
  Jeśli uczymy się regularnie, zapamiętujemy więcej. – If we learn regularly, we memorise more.

Ta sama logika dotyczy mieszanych okresów warunkowych:

• warunek z przeszłości/skutek teraz – trzeciego z drugim
  Gdybym nie sprzedał wczoraj swojego samochodu, pojechalibyśmy teraz na wycieczkę. – If I hadn’t sold my car yesterday, I would go for a trip now.
• ogólna prawda/wydarzenie z przeszłości – drugiego z trzecim
  Gdybym był dobrym kierowcą (ogólnie), nie spowodowałbym tamtego wypadku. – If I were a good driver, I wouldn’t have caused that accident.

If I were you, I would try to put it into practice:) Good luck!